De jeu-de-boulesregels zijn supersimpel, maar wel ietsje anders dan de meeste mensen denken. Daarom in negen bullets vol deftige woorden de officiële regels.

• Je speelt tête-à-tête (individueel), doublette (2 tegen 2) of triplette (3 tegen 3). Bij tête-à-tête en doublette gebruikt elke speler 3 boules, bij triplette 2 boules.
• Wie de toss wint, bepaalt waar gespeeld wordt en maakt een werpcirkel op de grond met een doorsnede tussen 35 en 50 cm. Als je gooit moeten de beide voeten binnen de werpcirkel op de grond blijven.
• De beginnende speler werpt het but uit tussen de 5 en 10 meter en minstens 1 meter van een obstakel.
• De eerste speler probeert een boule zo dicht mogelijk bij het but te plaatsen.
• Vervolgens probeert een speler van de andere equipe een boule dichter bij het but te plaatsen of een boule van de tegenstander die op punt ligt, te schieten.
• Daarna moet de equipe, waarvan de boule niet op punt ligt, net zo lang gooien totdat dat wel zo is, enzovoort.
• Als een equipe geen boules meer heeft, kan de tegenpartij proberen nog meer boules beter te plaatsen.
• Als alle boules gespeeld zijn, krijgt de winnende equipe net zoveel punten als het aantal boules dat beter ligt dan de beste boule van de tegenpartij.
• Degene die een speelronde wint, werpt het but weer uit. De equipe die het eerst 13 punten heeft gemaakt is winnaar.

Lekker geknipt en geplakt van Wikipedia:

Jeu de boules is een variant van een typisch balspel dat in zijn vroegste vorm reeds bij de oude Grieken gespeeld werd. Daar werd het echter nog beoefend als een krachtspel. De Romeinen hebben er later meer een behendigheidsspel van gemaakt ongeveer in de vorm zoals we het nu nog kennen. Ook in de middeleeuwen bleven jeu de boules en andere balspelen erg populair, maar daarna verslapte de interesse ervoor met uitzondering van bepaalde streken zoals de Franse Provence.

De huidige vorm ontstond in 1907 in La Ciotat nabij Marseille. Ten behoeve van een oude man, Jules Lenoir, die door reumatiek geen aanloop meer kon nemen, werden de spelregels aangepast. De werper moest op zijn plaats blijven, en dat werd afgedwongen door een cirkel rond hem te trekken. Jeu de boules heeft daardoor de reputatie van "oudemannensport" gekregen.

Vanaf de Tweede Wereldoorlog is het jeu de boules begonnen aan een indrukwekkende opmars die eerst geheel Frankrijk overspoelde maar al spoedig ook andere Europese landen en zelfs daarbuiten. De Féderation Française de Pétanque et Jeu Provençal werd in 1942 opgericht, en in 1958 zag de Fédération Internationale de Pétanque et Jeu Provençal het daglicht. De vele toeristen die met het jeu de boules kennismaken in Frankrijk worden er blijkbaar zo door gegrepen, dat ze het in hun eigen streken gaan importeren. Jeu de boules wordt gespeeld in Zuid- en West-Europa, Noord-Afrika, Madagascar, de VS, Canada en zelfs tot in Thailand en Japan aan toe.

Meer lezen (geek!) kan hier.

• but: het kleine balletje, is van hout, 30 mm groot met een afwijking van max 1 mm.
• boules: de stalen ballen, een diameter van 70,5 tot max 80 mm met een gewicht tussen 650 en 800 gram.
• cochonnet: zie but; precies hetzelfde.
• doublette: twee tegen twee
• jeu de boules: eigenlijk omvat de term 'jeu de boules' alle spellen die met metalen ballen worden gespeeld, in de praktijk bedoelt men met jeu de boules altijd petanque.
• mène: de werpronde van een team.
• petanque: petanque is de Provençaalse variant van jeu de boules. Het Nederlandse petanque komt van het Franse pétanque, waarvan soms wordt beweerd dat het afkomstig is van het Franse "pieds tanqués" dat "voeten samen" zou betekenen. Dit klopt echter niet aangezien het werkwoord "tanquer" (of het daarvan afgeleide adjectief "tanqué") niet bestaat in het Frans. Het woord komt van het Provençaals "pétanco", wat een samenstelling is van pé (voet) en tanco (stutpaal) en dient dus opgevat te worden als "voeten die zo geplaatst zijn dat ze zo stevig staan als een stutpaal".
• pointer: gooien met als doel een boule dichter bij het but te krijgen.
• tête-à-tête: één tegen één
• toss: de loting om de openingsbuurt. Kan heel prima met een munt.
• tirer: gooien met als doel een boule van de tegenstander verder van het but te verwijderen.
• triplette: drie tegen drie.
• werpcirkel: de werpcirkel is de cirkel van waaruit gegooid wordt. De werpcirkel is minimaal 35 cm en maximaal 50 cm groot. Tijdens het gooien moeten beide voeten aan de grond en in de cirkel blijven.
• werptechniek: de manier waarop gegooid wordt. De werptechniek is altijd onderhands en kan variëren: rollen, halfhoog, hoog.